สัปดาห์หนังสือแห่งชาติครั้งที่ 50
และสัปดาห์หนังสือนานาชาติครั้งที่ 20
วันที่ 26 มีนาคม – 6 เมษายน 2565
ณ สถานีกลางบางซื่อ
?? ??????
# ????? ? ?????? ???
อนาคต การเดินทาง และหนังสือ
Train to a page of Future
สำหรับฉัน หนังสือก็เหมือนกับการเดินทาง
ชั่วโมงที่เราอยู่กับหนังสือสักเล่ม
หรืออยู่บนรถไฟสักขบวนระหว่างการเดินทางลำพัง
มันจะเป็นช่วงเวลาที่เราได้อยู่กับตัวเอง
ได้มีสมาธิ ได้จดจ่อกับความรู้สึก
ได้สังเกตเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา จากแต่ละหน้าในหนังสือ
หรือจากแต่ละภาพข้างทางนอกหน้าต่าง
ฉันชอบช่วงเวลาแบบนั้น และมักจะหาเวลาอ่านหนังสือที่ชอบ
หรือเดินทางคนเดียวแม้ในช่วงเวลาสั้นๆ อย่างนั่งรถไฟฟ้าไม่กี่สถานี
ก็ได้เจอช่วงเวลาที่มีความสุขแบบนั้นแล้ว
ฉันวาดภาพหนังสือในมือของผู้โดยสาร บนรถไฟที่ต่างๆ กัน
ภาพนอกหน้าต่าง สะท้อนเรื่องราวในจินตนาการ
หรือในอีกแง่มันก็อาจจะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในสักวันได้
For me, books and journeys are alike
An hour spent on books
or a time spent on a train traveling somewhere alone
allow us to dig down our minds,
focusing on every pinch of thoughts
Observing each story through a set of pages
or a windowpane can indeed free up our minds
I fall for the time spent on a book I love
I fall for the time spent on a short journey
even a-station long journey can also grant me a time of merriment
I draw a book in a passenger’s hands; a passenger whom I would find on a different train
Those views from different windows might withhold some hidden stories
or else, those stories may somehow happen one day in the future
whale who is unrecognized by its kind
and has never been found.
I once thought that I am the whale.
But things changed when I found the book
which led me to a group of other 54-hertz
whales, so long solitude”
“หนังสือเล่มหนึ่ง พูดถึงวาฬสีน้ำเงินที่ส่งเสียง
ด้วยความถี่ 54Hz ความถี่ที่ต่างจากวาฬตัวอื่น
ทำให้มันไม่สามารถสื่อสารกับใครได้
และไม่มีใครรู้ถึงการมีอยู่ของมัน
ครั้งหนึ่ง ฉันเคยคิดว่าตัวเองเป็นวาฬตัวนั้น
กระทั่งหนังสือเล่มนั้นทำให้ฉันรู้ว่า
ยังมีวาฬ 54Hz ตัวอื่นอยู่ ขอบคุณหนังสือเล่มนี้
ที่ไม่ทำให้รู้สึกโดดเดี่ยวอีกแล้ว”
I felt as if I could find a shelter, hidden away from a chaotic life, seeing others’ dream through pages of book and that set my soul soar.
Soaring in the big blue sea or in an endless
sky probably both leads to freedom.
I really want to feel that feeling, again.”
“เหมือนได้หลบจากความวุ่นวายในใจสักพัก
ตอนที่อ่านมาถึงตรงนี้ การผจญภัยและความฝัน
ของคนอื่น ที่อ่านแล้วรู้สึกเหมือนกับบินได้
จะบินอยู่ใต้ท้องทะเล หรือบนท้องฟ้า
ก็คงรู้สึกเป็นอิสระเหมือนกันสินะ
อยากสัมผัสความรู้สึกนั้นสักครั้งจัง”
was a book, this would be the very last
chapter. I have set sail through my own
life. Tons of stories have been told and
many people have been found, and I still
could make it to the end of the line.
I’m such a traveler, right?”
“ใกล้ถึงจุดหมายแล้วล่ะ
ถ้าเป็นหนังสือก็คงเกือบจะถึงบทสรุปแล้ว
ชีวิตที่ผ่านเรื่องราวและผู้คนมากมายขนาดนั้น
แต่ยังประดับประคองตัวเองมาจนถึง
สถานีปลายทางได้ ที่ผ่านมาเราเองก็เป็นนักเดินทางที่ใช้ได้เหมือนกันนี่นะ”
and would keep me tuning pages without
knowing what the book would hold in store for me. The next chapter of my life may be awaiting to surprise me.
Who knows, one day I might find myself
writing about my own journey.”
“ชอบหนังสือที่เดาตอนจบไม่ใด้ที่สุดเลย
ตื่นเต้นทุกครั้งที่พลิกหน้าถัดไป
จะมีเรื่องไม่คาดคิดอะไรรออยู่นะ
ตอนต่อไปของฉันก็อาจมีเรื่องเซอร์ไพรส์
อยู่บ้างเหมือนกัน
ไม่รู้สิ วันหนึ่งฉันอาจเขียนหนังสือปันทึกการเดินทาง
สักเล่มก็ได้”
the next station. Most people would spend their time on something they are into.
So would A picture book ends earlier
than I expected. Yet, the feelings are still explicit in my mind. At least, this long journey has something to tell.”
“รถไฟกำลังแล่นผ่านเส้นทางอันตราย
มันต้องวิ่งยาวๆ ไปอีกฟักใหญ่กว่าจะถึงสถานีถัดไป คนส่วนใหญ่ใช้เวลายาวนานแบบนี้
ไปกับเรื่องที่สนใจ ฉันเองก็ด้วย
หนังสือภาพจบเร็วกว่าที่คิด
แต่ความรู้สึกที่ได้จากมันยังติดตรึงอยู่
อย่างน้อยการเดินทางที่ยาวไกลครั้งนี้
ก็ยังมีเรื่องราว”
Changing a path, getting lost, and being surrounded by unfamiliarity would lead us to our whole new selves. But if you’re seeking something easier, take the same path but with a new
partner a new book. It would make you see things differently.”
“ใครก็หลงทางหรือติดอยู่กับชีวิตที่ไม่พอใจได้ทั้งนั้น ลองไปในเส้นทางที่ไม่คุ้น
ผ่านเส้นทางที่ไม่รู้จัก แวดล้อมที่เปลี่ยนไปจะทำให้รู้สึกเป็นคนใหม่ขึ้นมาได้
แต่ถ้าอยากให้ง่ายกว่านั้น ก็รถไฟสายเดิมที่เธอคุ้นชินนั่นแหละ
แต่พกหนังสือน่าอ่านไปด้วยสักเล่ม มันจะทำให้รู้สึกดีขึ้นเอง”